ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و طرف مذاکره برای آتش بس در غزه ، ترور فواد شکر، فرمانده نیروهای نظامی حزب الله، و بمبارانهای اخیر بیروت، فصل جدیدی از گسترش تروریسم و خطر جنگ و ویرانی را در منطقه آغاز کرد. بازنده این تروریسم و جنگ طلبی مردم منطقه بویژه در ایران، سوریه، لبنان، فلسطین و اسرائیل اند که امروز بیش از هر زمانی سایه سیاه جنگ بر سرشان سایه انداخته است. تخلیه شهرها و روستاهای مرزی در سوریه، لبنان و اسرائیل اولین عکس العمل مردم به ترورها و عملیتهای ״موفقیت آمیز״ دولت اسرائیل بود.
دولت اسرائیل با این ترورها و حملات نظامی سیاست روشن خود مبنی بر ادامه نسل کشی در نوار غزه و آمادگی خود برای به آتش کشیدن منطقه را به جهان اعلام کرد. این پیام را حتی کودن ترین سیاستمداران در جهان دریافت کردند.
مصاحبه رادیو نینا با آذر مدرسی
آسو سهامی: بیننده و شنونده یكی دیگر از برنامه های نینا هستید؛ گرمترین سلامهای ما را پذیرا باشید.
مرحله دوم سیرک انتخابات رئیس جمهوری رژیم روز جمعه ۱۵ تیر ماه به اتمام رسید و مسعود پزشکیان را از صندوق بیرون کشیدند. پزشکیان نیز بلافاصله و بعد از اعلام پیروزی سراسیمه به زیارت قبر خمینی رفت و طی سخنانی اعلام کرد که پیروزیش را نه مدیون کسانی که به او رای داده اند بلکه مدیون خامنه ای است و بدون نقش او بیرون آمدن اسمش از صندوق انتخابات امکان نداشت. ״انتخابات״ ریاست جمهوری چه در دور اول و چه در دور دوم با بایکوت گسترده اکثریت جامعه روبرو شد و كلیت نظام در این نمایش در مقابل مردم آزادیخواه شکست مفتضحانه ای را متحمل شد. حتی اگر آمار غیر واقعی رژیم را منبی قرار بدهیم پزشکیان با رای حدود بیست درصد واجدین شرایط به پیروزی رسید. بیش از۶۰ درصد از واجدین شرایط در این مضحكه انتخاباتی شرکت نکردند. همچنین علیرغم هیاهوی میدیا از مجموع ۴ میلیون ایرانی در خارج از کشور تنها حدود ۸۰ هزار نفر اگر اشتباره نکنم حدود دو دهم درصد در این انتخابات شرکت داشتند.
انتخاباتهای اخیر در اروپا و کارت قرمزی که میلیونها نفر به احزاب حاکم دادند رعد و برق در آسمانی بی ابر نبود. انتخاباتهای ایندوره در اروپا ادامه زمین لرزه سیاسی است که هشت سال پیش با برگزیت و انتخاب ترامپ، اولین پیروزی های راست ساختار شکن، آغاز شده بود.
مدتها است تغییرات مهم و تعیین کننده ای در بنیادها و سیمای سیاسی- اجتماعی در غرب در جریان است. نتیجه گیری های ژورنالیستی با نگاه سطحی به مولفه های مهمی چون: تغییر صفبندی ها در صف بورژوازی و جنبشها و احزاب آن، تغییر مضمون و مفاهیمی چون چپ تا راست، تغییر در رابطه پائین و بالا، واقعیت بی اعتمادی مطلق به ساختار سیاسی و روی آوری وسیع و اجتماعی به طرف هر نیروی ساختار شکن، مطرح شدن نیروهای "ضد" احزاب و الیت سیاسی سنتی در غرب، گسترده شدن سایه سنگین پیشروی احزاب دست راستی و فاشیستی، به تحرک درآمدن جنبش های چپ کارگری - سوسیالیستی: میتواند در تشخیص ابعاد این تغییر که سالها است در جریان است، بسیار گمراه کننده باشد. رجوع به دلایل این تغییرات و بیرون کشیدن واقعیت معضلاتی که بورژوازی غرب را به این نقطه کشانده است از زیر آوار خروارها پروپاگاند تبلیغاتی بخش های مختلف بورژوازی جهانی، شرط داشتن تصویری نزدیک به واقعیت از این شرایط است.
پس از هشت ما کشتار و نسل کشی و ریختن بیش از ۷۰۰ هزار تن بمب بر سر مردم بیگناه در جغرافیایی کوچکی به وسعت۴۰ کیلومتر طول و ۱۰ کیلومتر عرض، پس از کشتار بیش از ۳۶ هزار نفر (نیمی از آنان کودکان بیگناه) و زخمی شدن ۸۳ هزار نفر، بیش از ۱۰ هزار نفر مفقود، نابودی بیش از ۸۰ درصد ساختمانها، از واحد مسکونی تا مدرسه و بیمارستان و دانشگاه، منجمله۳۳ بیمارستان و ۵۵ مرکز بهداشت و .... تخریب تمام زیربنای اقتصادی و اجتماعی آن، هشت ماه حمایت مالی-سیاسی-نظامی و تسلیحاتی بی چون و چرای دول غربی و در راس آن امریکا از دولت فاشیست اسرائیل، جو بایدن، این پهلوان پنبه جهان متعفن "آزاد"، با ״طرح آتش بس״ و با وعده صلح به میدان آمد. کسی که بیش از هشت ماه است هر نوع تلاشی برای حتی تخفیف کشتار و توقف بشردوستانه را بلوک کرد، امروز به خود جرات میدهد در اوج وقاحت اعلام کند خواهان پایان این ״جنگ״ است.
روز دوشنبه ۲۰ مارس دادستان دیوان کیفری بین المللی، کریم اسد احمد خان، در بیانیه‌ای اعلام کرد که درخواست صدور حکم جلب بنیامین نتانیاهو، یوآو گالانت و دو نفر از رهبران حماس را به دیوان کیفری بین‌المللی داده است.
در بیانیه آمده است: ״اسرائیل حق دفاع مشروع از مردمش را دارد اما این حق، اسرائیل و هیچ کشور دیگری را از تعهد به رعایت قوانین بین‌المللی بشردوستانه مبرا نمی‌کند. ... و اسرائیل برای دستیابی به اهداف نظامی یا هر هدف دیگری به کشتار، گرسنگی، رنج و آسیب به غیرنظامیان متوسل شده است. ״
پس از دادگاه نورنبرگ این اولین بار است نهاد یا دادگاهی بین المللی تلاش میکند علیه رهبران دول غربی یا متحدین آن رای بدهد. اما اهمیت این درخواست نه در تاثیرات آن بر سرنوشت مردم فلسطین و پایان دادن به جنایت و نسل کشی علیه آنان، که بر سرنوشت دولت اسرائیل، موقعیت دولت امریکا و متحدین آن و شکاف میان این بلوک است. درخواستی که بیش از مشروعیت قانونی، قدرت اجرایی و ... آن وضعیت سیاسی نابسامان ״جامعه جهانی״ و عزیز دردانه شان، دولت اسرائیل، را به نمایش میگذارد و پیامی حاکی از لغو ״مصونیت سیاسی״ اسرائیل، و به موازت آن لغو "مصونیت سیاسی" هیئت حاکمه آمریکا، را دارد. مصونیتی که همین امروز در امریکا، آلمان، بریتانیا و فرانسه توسط مردم لغو شده. مسیری که میرود تا حسابرسی از پرونده های جنایات تاریخی هیئت حاکمه آمریکا علیه شهروندان جوامع دیگر را هم باز کند.
