حمله یکجانبه اسرائیل به ایران، با هدف ״رژیم چینج״، قرار بود نقطه عطفی در پروژه ״نظم نوین خاورمیانه״ متکی به ژاندارمی اسرائیل و تثبیت هژمونی نظامی اسرائیل در خاورمیانه باشد.
پس از جنایت و نسل کشی در نوار غزه، حمله به لبنان و کشتار مردم بیگناه، پس از اشغال بخشی ازسوریه از سوی دولت فاشیست اسرائیل، ظاهرا جمهوری اسلامی و بهانه ״خطر ایران هسته ای״ کاندید مناسبی برای پیشبرد این پروژه و کوبیدن میخ قدرت میلیتاریسم اسرائیل و دستگاه جنایت جنگی آن در خاورمیانه بود.
همزمان قرار بود با بمباران و قربانی کردن صدها هزار نفر از مردم در ایران و نابودی شیرازه جامعه، با ״رژیم چینج״ و به قدرت رساندن رضا پهلوی، بعنوان مهره ای امریکایی-اسرائیلی، بر ویرانه های تهران و تلی از اجساد مردم بیگناه در ایران و با تبدیل ایران به عراق، هم یک قدرت رسما پرو امریکا-اسرائیلی در ایران و از این طریق در منطقه شکل بگیرد و هم زهر چشمی از قدرتهای منطقه برای عدم قبول این هژمونی گرفته شود!
برای ״رژیم چینج״ در ایران و شکل دادن به این ״خاورمیانه جدید״ و برقراری ״نظم نوین خاورمیانه״، که در آن قتل عام مردم فلسطین و اشغال کرانه باختری و نوار غزه "راه حل" "پایان دادن به معضل فلسطین" است، نیروهای"ارتجاع" برون حکومتی در ایران، به رهبری پسر شاه سرنگون شده، خطاب قرار گرفتند!
سخنرانی به مناسبت هفته حکمت- لندن ۲۰۲۵
من هم به سهم خودم از حضور همه رفقا برای حضور در این جلسه تشکر میکنم. همینطور از رفقای تشکیلات لندن حزب حکمتیست (خط رسمی) برای برگزاری این جلسه و برای اینکه این امکان را به ما دادند که بتوانیم هریک به سهم خود حکمت را از زوایای مختلف معرفی کنیم، تشکر میکنم.
فکر میکنم هیچ واژه ای به اندازه واژه چپ در فرهنگ و ادبیات سیاسی، واژه ای ناروشن، موهوم، تفسیربردار و حتی گمراه کننده نیست.
از هر جریانی، جز راست سنتی، به راحتی بعنوان چپ نام برده میشود. در ایران اگر رفقایی یادشان باشد در دوره ای، بعد از انقلاب، ״مجاهدین خلق״ هم در رده نیروهای چپ بود و آنقدر جزو خانواده چپ بود که به خودش اجازه میداد پروسه تشکیل حزب کمونیست ایران را نقد کند. نقدی از نوع نقد چریک اقلیت که شما باید اول با طبقه کارگر پیوند بگیرید و بدون این پیوند تشکیل حزب کمونیست نادرست است. لیبرالها میتوانند بخشی از چپ باشند. امروز حزب لیبر انگلیس و یا حزب سبز در آلمان، که در سیاستهای شان با راست سنتی و محافظه کار یک اپسیلون فاصله ندارند، هنوز خودشان را چپ معرفی میکنند.
زندگی مردم در نوار غزه پس از بیست ماه بمباران بدون وقفه توسط دولت فاشیست اسرائیل، جنایتی که رکورد تمام جنایات و قساوت جنگهای تاریخ بشریت را شکسته است، وارد سیاه ترین دوره خود شده است. دولت اسرائیل با محاصره کامل و محروم کردن نزدیک به دو میلیون نفر در نوار غزه از آب، عذا، دارو و همزمان ادامه بمباران، بازماندگان ۲۰ ماه نسل کشی را با خطر مرگ بر اثر گرسنگی قرار داده است.
پس از ۲۰ ماه بمباران و کشتار مردم بیگناه، پس از ۲۰ ماه جنایت مشترک غرب و اسرائیل، پس از سه ماه محاصره اقتصادی کامل مردم و ممانعت از دسترسی آنان به دارو، غذا، آب و برق و ...، سران دول اروپایی که از همان لحظه اول با ترجیع بند ״حق دفاع از خود اسرائیل״ و ״مبارزه با تروریسم״ پرچم ״در کنار اسرائیل ایستاده ایم״ را بلند کردند و با ارسال بمب افکنها و تانکهای خود و با کمکهای مالی، اطلاعاتی و تسلیحاتی، سیاسی و تبلیغاتی و...، این نسل کشی را ممکن کردند، بالاخره صدایشان درآمد و به اسرائیل ״هشدار״ دادند و تهدید به ״تنبیه״ کردند! صدایی مشمئز کننده و نحیف، ״هشداری״ پوچ و توخالی و تنبیهی موکول به آینده ای نامعلوم!.
تصویب طرح ״تصرف نوار غزه״ و پاکسازی مردم فلسطین از سوی کابینۀ امنیتی اسرائیل، حمله به سوریه به بهانه دفاع از ״دروزی״ ها، حمله به کشتی کمک رسانی به مردم در نوا غزه در آبهای بین المللی، بمباران لبنان به بهانه مبارزه با حزب الله و بالاخره بمباران یمن بعنوان انتقام موشک پراکنی حوثی ها، آخرین تحرکات ماشین جنگی دولت اسرائیل در منطقه است. این میلیتاریسم، جنگ و کشتار بیوقفه مردم بیگناه فلسطین، در کنار نعره های فاشیستی دست راستی ترین عناصر دولت اسرائیل مبنی بر پاکسازی قومی کامل نوار غزه و تبدیل کرانه باختری به نوار غزه، قرار است بن بست و بحران سیاسی اجتماعی در داخل اسرائیل، بحران هویتی و انزوای دولت آنرا، حتی در میان قدرتهای غربی، از انظار مخفی کند و محملی برای ادامه حیات هیئت حاکمه فاشیست اسرائیل باشد. كشتار و جنایتی كه علیرغم وعده های "پیروزی" قریب الوقوع، تا كنون جز شكست و نفرت چند میلیارد انسان در سرتاسر جهان، هیچ دستاوردی برای فاشیستهای حاكم بر اسرائیل به همراه نداشته است.
در رابطه با فراخوان به مناسبت روز معلم، ۱۲ اردیبهشت
دوستان عزیز
فراخوان امسال شما به مناسبت روز معلم، ۱۲ اردیبهشت، اشکالات جدی دارد. چنین اشکال و״اشتباهی״ در فراخوانهای سالهای گذشته هم وجود داشت، و نشان از تندسی نادرست و مخرب است که ظاهرا دارد به سنتی در شورا تبدیل میشود و از اینرو لازم است به آن برخورد شود.
دو سال پیش، یعنی در سال ۱۴۰۲، شورای صنفی معلمین به مناسبت روز معلم، ۱۲اردیبهشت، فراخوان تجمعات سراسری معلمین را یکروز زودتر یعنی در روز ۱۱ اردیبشهت روز جهانی کارگر، داد. این فراخوان با انتقاد تعدادی از شخصیتها و نمایندگان کارگری و همچنین رفقای ما روبرو شد و بخش قابل توجهی از معلمین نیز مخالف آن بودند. انتقاد از تغییر دلبخواهی روز معلم، انتقاد از ایجاد تشتت در میان فرهنگیانی که خواهان حضور در تجمعات کارگری و تجمعات معلمین بودند، انتقاد از ایجاد سوءتفاهم در میان فعالین جنبش کارگری و فعالین معلمین و بالاخره انتقاد از ملی کردن روز جهانی کارگر و تاثیر مخرب آن بر تفاهم، اتحاد و همبستگی میان بخشهای مختلف جامعه، از جمله انتقاداتی بود که از طرف ما و شخصیتهای شناخته شده جنبش کارگری طرح شد.
