با آغاز ״کارزار سهشنبههای نه به اعدام״ در بیش از ۲۰ زندان، اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در روز سهشنبه هر هفته، جنبش علیه اعدام در ایران وارد دوره جدیدی از حیات خود شد. اگر در دوره ای فعالین اصلاح طلب با راه انداختن "کارزار لغو گام به گام اعدام"، اعدامها را به اعدامهای "مجاز" و "غیر مجاز" تقسیم کردند و تلاش کردند به هر شکلی شده خود را به این اعتراض و جنبش انسانی در ایران آویزان کنند، امروز حضور قدرتمند و هژمونیک زندانیان سیاسی سوسیالیست در ״کارزار سهشنبههای نه به اعدام״، مهر گرایش و جنبشی رادیکال و انسانی که سنتا و تاریخا علیه مجازات اعدام بعنوان قتل دولتی و ابزار سرکوب علیه جامعه ایستاده است، را بر جنبش مقابله با اعدام زد.
از میان خبرهای دو ماه گذشته ایران، برخی از مهمترین خبرهای مربوط به رابطه مردم و حاکمیت را، از منابع دولتی بخوانید:
· ۱۲ آبان ۱۴۰۳: آهو دریایی، ״دختر علوم تحقیقات״، در اعتراض به تعرض ماموران حراست دانشگاه به او به بهانه ״عدم رعایت حجاب و پوشش اسلامی״، در اقدامی اعتراضی در محوطه این دانشگاه لباس های خود را درآورد و با لباس زیر آزادانه قدم زد که پس از این اقدام، توسط ماموران حکومتی بازداشت شد. مقامات امنیتی اعلام کردند که ״در کلانتری و با بررسی تیمهای پزشکی مشخص شد که وی تحت فشار روحی شدید و دارای اختلالات روان بوده است״. سخنگوی قوه قضاییه هم فرمود که ״آهو دریایی در حوالی ۲۹ آبان بدون تشکیل پرونده در دستگاه قضایی آزاد شد. ״
مصاحبه نشریه کمونیست با آذر مدرسی دبیر کمیته مرکزی حزب حکمتیست -خط رسمی
کمونیست: دولت بشار اسد پس از حمله جریانات اسلامی به رهبری "هیئت تحریر الشام" به حلب و سرانجام حمله به دمشق و تسخیر پایتخت در مدت بسیار كوتاهی سقوط كرد. امری كه مایه تعجب تقریبا همه دولتها و نیروهای دخیل در سوریه و حتی رهبران ״نیروهای شورشی״ بود. عدم مقاومت ارتش سوریه در مقابل حمله این جریانات و سقوط چنین سریع دولت اسد، دولتی كه پس از خیزش اعتراضی مردم سوریه و تبدیل آن به جنگ داخلی، ظاهرا ״پیروز״ این جنگ بود، را چگونه میتوان توضیح داد؟
آذر مدرسی: سوریه در دل اعتراضات توده ای در دوره "بهار عربی" علیه حکومت مستبد و ارتجاعی بشار اسد، با دخالت فوری دول غربی و ارتجاع منطقه به میدان جنگ نیابتی میان قدرتهای محلی و بین المللی تبدیل شد. شکل دادن به انواع باندهای مسلح اسلامی و ارتجاعی، از جبهه النصر تا داعش و ارتش آزاد سوریه و ارتش ملی سوریه بعنوان اپوزیسیون دولت اسد، از طرف نیروهای ارتجاع منطقه ای یا جهانی، عملا مبارزه مردم سوریه برای یک زندگی آزاد و سعادتمند را به سناریویی خونین که باعث نابودی، ویرانی، آوارگی میلیونی و کشتار چند صدهزار نفره توسط طرفین جنگ، تبدیل کرد.
در حاشیه تصویب قانون حجاب و عفاف
لایحه ״حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب״، بالاخره پس از کشوقوسهای فراوان، به تصویب شورای نگهبان رسید و به قانون تبدیل شد. مردم و در راس آنان زنان و جنبش آزادی زن، به حق این قانون را نه قانونی برای اجرا که اعلام یک جنگ سیاسی به زنان و جامعه میدانند.
تلاش در بازگشت به تحمیل حجاب و آپارتاید جنسی لغو شده توسط مردم، به حق بعنوان اعلام جنگی سیاسی به زنان، به جنبش آزادی و رهایی زن، و به جامعه و دستاوردهای خیزش ۱۴۰۱ به رسمیت شناخته شد و آمادگی برای ورود به این جدال از همان لحظات اول اعلام خبر، آغاز شد.
انتخاب مجدد ترامپ را زمین لرزه دیگری در جهان مینامند. میگویند ترامپ قرار است دوباره میز بازی را به هم بزند و ״تعادل״ و ״ثبات״ و ساختارهای جهان را با مخاطرات جدی روبرو کند. پایان جنگ اوکراین و توافق با روسیه، پایان دادن به کشتار در نوار غزه، به شرط تحویل دادن کرانه باختری و سرجای خود نشاندن جمهوری اسلامی، احیا جایگاه از دست رفته امریکا و اسرائیل را در منطقه و اجرا پیمان ابراهیم، تمرکز و تشدید جنگ اقتصادی با چین بخشی از سیاستهایی است که قدرتهای جهان و منطقه خود را برای آن آماده میکنند.
میگویند دور دوم ریاست جمهوری ترامپ ادامه خطی دور اول ریاست جمهوری وی و ادامه کارهای ناتمام با همان روش ״غیرمتعادل״ و ساختارشکنانه اش است. ارزیابی هایی که تغییرات و تحولات چند سال گذشته در سطح جهان و خاورمیانه را ندیده میگیرند. پیروزی ایندوره ترامپ در اوضاعی متفاوت، چه در سطح جهان و چه در سطح منطقه، اتفاق افتاده است. دوره ای که از مهمترین مختصات آن میتوان از جنگ اوکراین و تاثیرات آن بر قطبندی های جهانی، بر زندگی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جامعه بشری، از تغییرات در رابطه قدرتهای منطقه با قدرتهای جهانی، در ایفای نقش بیشتر بلوک رقیب غرب، بویژه چین، در خاورمیانه و بازتر شدن امکانی برای دول منطقه برای انتخاب دوست و متحد و ورود به بازار این بلوک، تضعیف موقعیت امریکا در سطح بین المللی و بویژه در خاورمیانه، نزدیکی رسمی بورژوازی کشورهای منطقه به چین و روسیه، از نسل کشی در نوار غزه توسط اسرائیل و متحدین غربی آن و جنبش جهانی حمایت از مردم فلسطین و تاثیرات آن بر رابطه پائین با بالا در سرتاسر جهان و شکست ״پیمان ابراهیم״ و شکل دادن به خاورمیانه جدید حول محوریت اسرائیل، از عروج فاشیسم در اسرائیل، و نتانیاهو بعنوان رهبر آن، نام برد. مولفه هایی که ادامه خطی سیاستهای قبلی ترامپ را غیرممکن میکند.