زندگی مردم در نوار غزه پس از بیست ماه بمباران بدون وقفه توسط دولت فاشیست اسرائیل، جنایتی که رکورد تمام جنایات و قساوت جنگهای تاریخ بشریت را شکسته است، وارد سیاه ترین دوره خود شده است. دولت اسرائیل با محاصره کامل و محروم کردن نزدیک به دو میلیون نفر در نوار غزه از آب، عذا، دارو و همزمان ادامه بمباران، بازماندگان ۲۰ ماه نسل کشی را با خطر مرگ بر اثر گرسنگی قرار داده است.
پس از ۲۰ ماه بمباران و کشتار مردم بیگناه، پس از ۲۰ ماه جنایت مشترک غرب و اسرائیل، پس از سه ماه محاصره اقتصادی کامل مردم و ممانعت از دسترسی آنان به دارو، غذا، آب و برق و ...، سران دول اروپایی که از همان لحظه اول با ترجیع بند ״حق دفاع از خود اسرائیل״ و ״مبارزه با تروریسم״ پرچم ״در کنار اسرائیل ایستاده ایم״ را بلند کردند و با ارسال بمب افکنها و تانکهای خود و با کمکهای مالی، اطلاعاتی و تسلیحاتی، سیاسی و تبلیغاتی و...، این نسل کشی را ممکن کردند، بالاخره صدایشان درآمد و به اسرائیل ״هشدار״ دادند و تهدید به ״تنبیه״ کردند! صدایی مشمئز کننده و نحیف، ״هشداری״ پوچ و توخالی و تنبیهی موکول به آینده ای نامعلوم!.
تصویب طرح ״تصرف نوار غزه״ و پاکسازی مردم فلسطین از سوی کابینۀ امنیتی اسرائیل، حمله به سوریه به بهانه دفاع از ״دروزی״ ها، حمله به کشتی کمک رسانی به مردم در نوا غزه در آبهای بین المللی، بمباران لبنان به بهانه مبارزه با حزب الله و بالاخره بمباران یمن بعنوان انتقام موشک پراکنی حوثی ها، آخرین تحرکات ماشین جنگی دولت اسرائیل در منطقه است. این میلیتاریسم، جنگ و کشتار بیوقفه مردم بیگناه فلسطین، در کنار نعره های فاشیستی دست راستی ترین عناصر دولت اسرائیل مبنی بر پاکسازی قومی کامل نوار غزه و تبدیل کرانه باختری به نوار غزه، قرار است بن بست و بحران سیاسی اجتماعی در داخل اسرائیل، بحران هویتی و انزوای دولت آنرا، حتی در میان قدرتهای غربی، از انظار مخفی کند و محملی برای ادامه حیات هیئت حاکمه فاشیست اسرائیل باشد. كشتار و جنایتی كه علیرغم وعده های "پیروزی" قریب الوقوع، تا كنون جز شكست و نفرت چند میلیارد انسان در سرتاسر جهان، هیچ دستاوردی برای فاشیستهای حاكم بر اسرائیل به همراه نداشته است.
در رابطه با فراخوان به مناسبت روز معلم، ۱۲ اردیبهشت
دوستان عزیز
فراخوان امسال شما به مناسبت روز معلم، ۱۲ اردیبهشت، اشکالات جدی دارد. چنین اشکال و״اشتباهی״ در فراخوانهای سالهای گذشته هم وجود داشت، و نشان از تندسی نادرست و مخرب است که ظاهرا دارد به سنتی در شورا تبدیل میشود و از اینرو لازم است به آن برخورد شود.
دو سال پیش، یعنی در سال ۱۴۰۲، شورای صنفی معلمین به مناسبت روز معلم، ۱۲اردیبهشت، فراخوان تجمعات سراسری معلمین را یکروز زودتر یعنی در روز ۱۱ اردیبشهت روز جهانی کارگر، داد. این فراخوان با انتقاد تعدادی از شخصیتها و نمایندگان کارگری و همچنین رفقای ما روبرو شد و بخش قابل توجهی از معلمین نیز مخالف آن بودند. انتقاد از تغییر دلبخواهی روز معلم، انتقاد از ایجاد تشتت در میان فرهنگیانی که خواهان حضور در تجمعات کارگری و تجمعات معلمین بودند، انتقاد از ایجاد سوءتفاهم در میان فعالین جنبش کارگری و فعالین معلمین و بالاخره انتقاد از ملی کردن روز جهانی کارگر و تاثیر مخرب آن بر تفاهم، اتحاد و همبستگی میان بخشهای مختلف جامعه، از جمله انتقاداتی بود که از طرف ما و شخصیتهای شناخته شده جنبش کارگری طرح شد.
مطلب زیر متن تدقیق شده بحثی است که در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۵ در سمیناری با همین عنوان در دفتر کردستان حزب و با حضور رفقایی از رهبری حزب ارائه شد.
رفقا هدف من از این سمینار بحث بر سر اوضاع منطقه و مسئله کرد و یا احزاب ناسیونالیست کرد در منطقه، بخصوص پیام اوجالان و دلایل و تاثیرات آن نیست. بحث اساسا در مورد موقعیت جمهوری اسلامی، چرخشها یا شیفتهای سیاسی آن طی چند سال گذشته و امروز در رابطه با مسائل قومی یا ملی در ایران و بطور مشخص در کردستان، بعنوان جغرافیای فعالیت دفتر کردستان، است.
در تاریخ معاصرهیچ دوره ای مانند قرن بیست و یک، و بویژه چند سال اخیر، آزادی های اجتماعی و سیاسی و دستارودهای بشریت مورد تعرض بورژوازی قرار نگرفته است. هیچ دوره ای مانند قرن بیست و یک تناقض دمکراسی پارلمانی را با آزادی واقعی شهروندان در سرنوشت جامعه، لخت و عریان در مقابل چشم بشریت قرار نداده است. هیچ دوره ای مانند امروز خطر از دست دادن دستاوردهای جنبشهای اجتماعی و رادیکال که نتیجه انقلابات اجتماعی و کشمکشهای سیاسی و اجتماعی در غرب در قرنهای ۱۹ و بیست اند، جوامع غربی را تهدید نکره است.
نقض آزادی های سیاسی، آزادی بیان و تجمعات، تعرض به سطح معیشت اکثریت مردیم که زیر بار تورم و گرانی کمرشان خورد شده است و همزمان سلب آزادی اعتراض و اعتصاب، به بهانه های״حفظ ثبات اقتصادی״، ״امنیت داخلی״، ״مقابله با دشمن خارجی״ یا ״مقابله با تروریسم״، امروز مشخصه کشورهای غربی است.
