رفقای عزیز شرکت کننده، آذر عزیز
متاسفانه امکان شرکت در مراسم بزرگداشت نادر عزیز را از دست دادم. اما قلب، ذهن و تمام وجودم با شما است. دوست داشتم در کنارتان بودم و یاد عزیزش را با شما گرامى میداشتم.
یکسال پیش در چنین روزهای سختى تک تک ما رهبری بزرگ، دوستى عزیز و دوست داشتنى و بشریت بزرگترین مدافع خود را از دست داد، نادر مارکس زمانه بود، تئوریسین و متفکری بزرگ، انقلابى پرشور و رهبری تیزبین بود. بشریت معاصر در وجود منصور حکمت ارزش، حرمت، سعادت و آزادی خود را میدید.
در این یکسال در هر لحظه از زندگى و مبارزه جای خالیش را احساس کردیم، در پیشرویهای حزب، در پیشروی جنبش مان. غم از دست دادنش چنان بزرگ بوده و هست که هر لحظه شادیمان توام با غمى عمیق میشود.
برای تک تک ما نادر مترادف بود با امید، جسارت، روشن بینى، اعتماد به نفس، انسانیت، پویایى، در یک کلام زندگى با همه زیبایى اش. امسال در سالگرد از دست دادن نادر عزیز، آرمان انسانیش را در انقلابى که در راه است میبینیم در فریادهای آزادی و برابری، در چشمان امیدوار زنان و مردانى که برای رهایى به میدان آمده اند میبینیم.
منصور حکمت جاودانه است.
زنده باد منصور حکمت
زنده باد حزب کمونیست کارگری ایران
آذر مدرسى ٣ ژوییه ٢٠٠٣