مردم آزادیخواه ایران
جدال شما علیه فقر و فلاکت و گرسنگی، علیه خفقان و نابرابری، به قدمت عمر جمهوری اسلامی است. جدالی که هر سال گسترده تر و وسیعتر از سال قبل پیش میرود. دیماه ۹۶ ، آبانماه ۹۸ و اردیبهشت ۴۰۱ فقط لحظه های نمادین این جنگ چند ده ساله است.
رفاه، آزادی، امنیت، حرمت و کرامت و حق برابر همه شهروندان، ابتدایی ترین مطالبه هر انسانی در قرن بیست و یک است و نباید به هیچ حکومتی، هیچ قدرتی، نه خدا و نه نمایندگانش اجازه دست درازی به آن را داد. نباید اجازه داد کسی بیش از این به سفره نان ما و فرزاندمان، به رفاه و آزادی و کرامت ما، دست درازی کند. هیچ چیز برحق تر و مجاز تر از جنگ بر سر نان و آزادی، بر سر کرامت انسانی و برابری نیست.
همه ما مصممیم که این جنگ را به پیروزی برسانیم و به این فقر و گرسنگی، به حاکمیت مشتی انگل پایان بدهیم و همه ما میدانیم پیروزی بدون آمادگی از پیشی، بدون تدارک و قدرتمند کردن خودمان و بالاخره بدون داشتن تصویری روشن از چیزی که میخواهیم، ممکن نیست.
سرکوب خونین آبانماه ۹۸ نشان داد حکومت شمشیر را از رو بسته است و از کشتار ما ابایی ندارد. انقلاب ۵۷ نشان داد که دوستان دروغین مردم میتوانند بر شانه اعتراضات و قیام ما، بنام ما و در واقع علیه ما، به قدرت برسند و دور دیگری از سیه روزی را به ما تحمیل کنند. نباید اجازه بدهیم این دو تجربه تلخ یکبار دیگر تکرار شوند.
باید این خشم از فقر، این عطش به رفاه و آزادی، این تنفر از هر نوع نا برابری و تبعیض و ستم را به جنبشی قدرتمند برای پیروزی تبدیل کرد. این کاری است که دست ما سوسیالیست ها و کمونیستها را میبوسد. این وظیفه و رسالت ما است و مخاطب من اینجا سوسیالیست ها، کمونیستها و کارگران کمونیستی است که امروز دیگر به نقطه امیدی برای جامعه تبدیل شده ایم.
شهرها و محلات کارگر نشین، مناطقی که سالها است از فقر و محرومیت رنج میبرند، همیشه قلب طپنده این جدال، و میدان فوران آتشفشان خشم اکثریت مردم بوده اند. در این میان استانهای جنوبی ایران، همیشه مرکز این محرومیت و اعتراض بوده است.
جنوب ایران فقط مرکز و سمبل گرسنگی و فقر نیست. مناطق جنوبی ایران همزمان قلب طپنده طبقه کارگر صنعتی و تولید کنندگان ثروت این جامعه است. قلب طپنده طبقه ای است که شاهرگ تولید و اقتصاد این جامعه را در دست دارد. قلب طپنده جنبش ما است که امروز نقطه امید میلیونها انسان در سرتاسر ایران است.
پیروزی و پیشروی های کارگران و سایر بخشهای جامعه، تا امروز به روشنی جایگاه مهم اتحاد و تشکل را به همگان ثابت کرده و نشان داده است. اما امروز مهمتر و حیاتی تر از این واقعیت، آن جایگاهی است که رهبران و دست اندرکاران سازماندهی و هدایت مبارزات، در این روند کسب کرده اند. نقش سازمانها و رهبران و فعالین سوسیالیست کارگری در هدایت و روشن کردن افق پیشروی، امروز بیش از پیش غیرقابل انکار و غیرقابل ندیده گرفتن است.
رفقا! دوستان!
هر تک پیروزی این طبقه بدون ایفای نقش شما ممکن نبود. به یمن این ایفای نقش، به یمن پرچم کارگری که بلند کردید، امروز دوره اعتماد به قدرت کارگر، دوره خوشبینی به رهبران و کارگران کمونیست و سمپاتی توده ای به آلترناتیو ما برای اداره جامعه است.
امروز دوره امیدواری مردم به دخالتگری ما کمونیستها است و باید با قدرت تمام به استقبال آن رفت و دست به کار شد. سمپاتی بخشهای مختلف مردم به جدال شما، به پرچم شورایی شما، اعتبار طبقه کارگر و تک تک شما دستمایه کافی برای ایفای نقشی بیشتر و تعیین کننده تر است.
باید از تجاراب تا كنونی و از اعتبار و اتوریته و اعتمادی كه ایجاد شده است، برای کمک به پیشروی این جدال، برای هدایت توده عظیم مردم به خشم آمده، استفاده كرد. باید خشم بر حق مردم را برای كسب پیروزی هدایت كرد. نیروی وسیع ما در عدم سازمان و هدایت درست، بدون پرچم و افق روشن سیاسی در مقابل دشمنی كه اسلحه از رو بسته است تا لاشه نیمه جان خود را به ساحل برساند، میتواند لطمه جدی بخورد و میتواند به اهداف و امیال خود نرسد. تامین این امر و عبور دادن این جنبش از همه تندپیچها در گرو نقش ما سوسیالیست ها و کمونیستها است. نباید گذاشت اعتراض میلیونی مردم به ستوه آمده به خون كشیده شود. نباید گذاشت به صف بی سازمان مردم، خون بپاشند. باید این نیرو را در هر محله و شهری، در هر كارخانه و مدرسه ای، متحد کرد، صاحب رهبری مجرب و رادیكال و لایق خود كرد.
رفقا
این مبارزات باید پیروز شوند. جامعه و مردم در ایران مستحق پیروزی هستند! باید با كسب هر پیروزی و فتح هر سنگری، سنگری جدید را فتح كرد، قدمی به جلو برای كسب پیروزی های بزرگ تر برداشت و نیروی وسیعتری را به میدان آورد. متحد کردن، سازمان دادن، تبدیل این خشم و نفرت به جنبشی متحد، با افق، خوشبین و قدرتمند، کار ما است.
حزب ما در این جدال، در هر قدم و هر لحظه آن و در به پیروزی رساندن آن در کنار شما است. مردم تشنه آزادی و نان، تشنه برابری و کرامت انسانی چشم امید به ما دوخته اند. باید فوری دست به کار شد.
۲۶ اردیبهشت
۱۶ مه ۲۰۲۲